KORONA ÇIKMAZI

Doğa kusursuz. Bu su götürmez bir gerçek. Binlerce yıl önceki ilk insanın evrimi ve o insanın zor doğa koşullarındaki mücadelesini düşündüğümde birçok filozofunda bahsini geçirdiği “insan, hayvandır” cümlesi bir dolu düşünceyi de beraberin de getirmiyor mu ? Bu pandemi sürecinde nasıl yaşamamız gerektiğini öğrendik ve öğrenmeye devam ediyoruz. Konfüçyus’un dediği gibi “insan, öğrenen bir hayvandır” Kendimizi sorguladık. Aslında evden çıkmadan da birçok işi halledebileceğimizi gördük. Sokrates’in dediği gibi “insan, sorgulayan bir hayvandır” Toplumdan uzak kaldık, toplumsal faaliyetlerimiz durma noktasına geldi ve bu bizi zorladı. Platon’un dediği gibi “insan, toplumsal bir hayvandır” Evde kaldık, uzaktaki ailemizi düşündük, bizim için çok önemli olan ziyaret, hal hatır sorma kavramı telefondan yapılan bir kameralı görüşmeye sıkıştı. “düşündüm taşındım…” dediğimiz zamanlar “düşündüm……taşınamadım…”a devroldu. Aristo’nun dediği gibi “insan, düşünen bir hayvandır” Ama işte gelgelelim bu süreci yine beraber ve bu sefer dünyadaki tüm insanlarla beraber atlatacağımız günü, ilk gün ki kadar itiraz etmeden, teoriler kurmadan, kabullenişle bekler olduk… Stoiklerin dediği gibi “insan, herşeye alışan hayvandır” Anons da başladı ‘’coronavirüsle mücadelemiz devam etmektedir. Salgın tehlikesi geçmiş değildir. Havaların ısınması baharın gelmesi sizleri yanıltmasın evlerimizde kalalım…’’ Ev, yaşamın perdesiymiş; bizi dışardaki yaşamdan ayıran… Önceden sadece fotoğraf makinesinin perde ayarını düşünürken, şimdi camlarda yukardan aşağıya sallanan perdeyi sonuna kadar açtım… Sezen’in dediği gibi evrenin kusursuz matematiğiyle dövülerek terbiye edilmeye devam ediyoruz…