top of page

BU Ä°ÅžTE BÄ°R YALNIZLIK VAR

Ali Adar

Ä°zmir

Bu iÅŸte bir yalnızlık var… Ben, kamuda çalışan bir DiÅŸ hekimiyim.

 

Korona süreci baÅŸlamadan önce en büyük ÅŸikayetimiz hasta yoÄŸunluÄŸu ve tabiri caizse iki ayağımızı hep bir pabuca sığdırmak telaşıydı. Süreç baÅŸladıktan sonra yeni çalışma protokolü belli oldu ve giriÅŸimsel iÅŸlemlerimiz kısıtlandı. Böylece hasta sayımız günde 30-40 hastadan 2-3 hastaya kadar azaldı. Ä°lk günlerde hoÅŸumuza giden bu durum giderek içimizi sıkan ve alışmakta zorlandığımız bir sürece dönüÅŸtü. Sadece hasta baktığımız ünitelerimiz deÄŸil, bekleme salonlarımız ve koridorlarımız da boÅŸaldı. Fark ettik ki biz bu telaÅŸlı kalabalığı ve koÅŸuÅŸturmacayı seviyormuÅŸuz aslında.

​

Ä°ÅŸimde Korona süreci ile hissettiklerim boÅŸluk ve yalnızlık duygusu olarak özetlenebilir.

​

​

​

​

Editör: Fethiye Sirena Özdal

memento

MEMENTO

Ali Adar

Ä°zmir

Gün gelecek maskeyi unutacağız, yeni hijyen kurallarını unutacağız. Hafıza unutmak üzerine tasarlandı. Yoksa nasıl yaÅŸardı insan?

​

Memento filmini hatırla… Kısa süreli hafızası olan adam yaÅŸaması için gerekli asgari bilgiyi dövmelerle vücuduna yazdırmıştı. Bu kodlarda baÅŸlıyordu yeni güne…

​

Takvim yaprakları ve pencere fikri buradan çıktı. Pencerede ışık gün geçtikçe azalırken, depresyonumuz artıyor ve eski normalimiz yavaÅŸça uzaklaşıyordu. Bu pencere ne olacak? Hiç ışık kalmayacak ÅŸekilde takvim yaprakları ile tamamen kapanacak mı?

Bilmiyorum… bunu zaman gösterecek… 

​

​

​

​

Editör: Fethiye Sirena Özdal

we dont need no

WE DON'T NEED NO EDUCATION

Ali Adar

Ä°zmir

Rivayet odur ki, Pink Floyd grubunun üyeleri ve hepsi okumuÅŸ çocuklardır; ÅŸarkıda bilerek iki olumsuz öÄŸeyi birlikte kullanarak ,olumsuz bir cümleden olumlu sayılabilecek bir anlam çıkarmışlardır ( bkz .double negative ). Asıl vurgulanmak istenen, sarkastik ve içi boÅŸ eÄŸitime ihtiyacımız olmadığıdır. Yıl 1979 , duvarda ki bir baÅŸka tuÄŸla olmak ,eÄŸitimli olmak demekse bu eÄŸitime ihtiyacım yok diyor ,söz yazarı ve grubun bateristi ,Roger Waters ve üniversite eÄŸitimini yarıda bırakıyor …

 

Yıl 2020, korona günleri, okul artık ev , sınıf dikdörtgen bir ekran  …

Sarkazim, duvardaki bir baÅŸka tuÄŸla olmak o kadar uzak ve boÅŸ geliyor ki elimizde olan ile bu günleri atlatmaya çalışıyoruz .Çocuklar önce mahalle oyunlarını oynamayı bırakmak zorunda kaldılar ,sonra sabah 8 akÅŸam 17 arası tüm gün okulda geçen bir düzenle ,küçük birer iÅŸ insanı haline geldiler . Okul çıkışı veya hafta sonları kurslar var bir de .Çocuklar o yüzden inanılmaz bir geliÅŸimle olgun küçük insanlar halini alıyorlar. Ä°ÅŸ güç sahibiler aslında …

 

Canınız mı sıkıldı evde geçen bu günlerden? Dört duvar arası geçen zaman, AVM ye gidememek, bir yerde oturup içememek arkadaÅŸlarla size zor mu geliyor? Benim kızım hiç dışarı çıkmak istemedi, internet sınıfından derslerini takip etti, birlikte kitap okuduk ,bol bol uyudu .Hayatında ikinci bir gerçek çocukluk dönemi, ikincibir ÅŸans yakalayan birisi gibi tadını çıkardı . Tam anlamıyla bir ‘Carpe Diem ‘durumu yaÅŸadı. Anı ilk kez yakalayan bir insan gibi bazen olgunca bazen şımarıkça kullandı.BaÅŸlarda Ölümü sorguladı ister istemez hepimiz için bir istatistik haline gelen ölümleri.

 

Bu fotoÄŸraflar, her baktığımda ne kadar ÅŸanslı olduÄŸumu hatırlatan, onun anlarıdır…

​

​

​

​

Editör: Fethiye Sirena Özdal

bottom of page