ÖMRÜMÜZDEN DÖRT AY
Hikaye Kurgusu: Dilek Metin Sert
Fotoğrafçılar: Alev Tanrıkorur, Ayşe Nur Türk, Erdinç Akgül, Erdinç Tabancalı, Ezgi Karaköse, Fatmagül Mercan, Füsun Karaman, Gülsel Şeker, Lizet Levi, Nelly Ishbulatova, Sevinç Dinçer, Şafak Hacaloğlu
“Döndüm dolandım. Geceyarısı uzakta kaldı. Attım kendimi. Bitkinim şimdi. Sabah olmayacak. Başımı yasladım koluma. Sabah olmayacak. Vurulmuş hayvanlar gibiyim. Yarama aldırmıyorum. Ölsem aldırmam. Ama kapatıldığım tuzakta kıpırdanamıyorum bile. Sabah olmayacak… Resimlerimiz duvarda. Gözlerimiz ve ellerimiz. İlginç fotoğraflar… Sahi kimdi onlar. Öyle çok oldu asalı onları. Öyle bizimle. Evimiz, odamızla. Öyle parçamız… Sabah olmayacak… Bitmez gece. Boşalan odalar, salon. Evin geri dönmüş yorgun sessizliği… Gece bitmiyor.”[1]
GÜLTEN AKIN
Covid19 kaynaklı pandemi sarsarken tüm dünyayı, bir anda evlere kapandı insanlık. Sokaklar bomboş kaldı. Bahçeye çıkılmaz, kapılar çalınmaz, pencereden başlar uzatılamaz oldu neredeyse.
Korku sardı her yanı.
İlk günler anlamaya çalışarak geçerken, sonrakiler hep birbirini takip etti.
Aşı bir an önce bulunmalı, karantina denilen bu boşluktan kurtulmalı. İnsanlar sevdiklerine, hayatın normal işleyişine geri dönmeli.
Geçen günler ömürden. Eksilen günler. Geri gelmeyecek, yaşanmadan geçen, sonu nereye varacak, bilinmeyen günler.
Gökyüzü, sokaklar, ağaçlar hep düşlerde…
Dilek Metin Sert
Ankara, 2020
[1] Gülten Akın; “Bitimsiz Gecenin Destanı” Ağıtlar ve Türküler içinde, Yapı Kredi Yayınları, 2004, İstanbul.