BARKIN'IN STRESİ

Pandemi sürecinde apartmanımızdaki en yakın olduğum komşularımla çok vakit geçirdim. Komşum eşinden ayrılmış ve 14 yaşındaki oğlu Barkın’la yaşıyor. Barkın zeki ve başarılı bir öğrenci. Arkadaşlarını kendisini geliştirecek kişilerden seçmeye özen gösterir. Bu yüzden çok arkadaşı da yok. Gelecekteki hedefi bilgisayar mühendisi olmak. 2019-2020 Eğitim yılı başındaki hedefi ise LGS' de iyi bir okula yerleşmekti. Hayatı; okul-ev-etüd-ev arasında geçerken pandemi nedeniyle eve hapsolmak zorunda kaldı. Hapsolmak onun deyimi. Sayısı zaten az olan arkadaşlarıyla görüşememek; günlük eğitim rutinlerini (okul-etüd) uygulayamamak ne yazık ki onu olumsuz etkiledi. Düzeni bozuldu, alışkanlıkları değişti. Online eğitimin okul gibi olmadığını, buna alışamadığını söylüyor. Bu duygu onu derslerinden uzaklaştırdı. Odasındaki düzenini umursamaz oldu. Kendisini bilgisayar oyunlarına verdi. Hayatını eve sığdırmakta zorlanan Barkın şimdi, gergin, şaşkın, umutsuz ve asosyal. Annesi ile birlikte bu günlerin geleceğini olumsuz etkileyeceği endişesi içerisindeler. Ben de elimden geldiğimce annesine destek olmaya çalıştım. Görüyorum ki Barkın için karantinanın kaçıncı günü olursa olsun her gün birbirinin aynısı. Barkın’ın sınav dönüşünde verdiği zafer işaretini sanırım uzun süre unutamayacağım.