KIRILGAN HAYATLAR

Mardin'de yaşıyorum. Fırsat buldukça iş çıkışlarımda evime yürüyerek giderim. Bu yürüyüşlerim sırasında şehrin Eski Mardin (Yukarı Mardin) dediğimiz bölümünde, sokak aralarında bolca gözlem yapma fırsatım oldu. Bu bölgede Suriyeli mülteciler yoğun olarak yaşıyor. Sağlık Hizmetleri'nde Hemşire olarak görev yapıyorum ve  mülteci hayatlar ile işimde de sık sık karşılaşıyorum. Hem işim, hem de sokaktaki gözlemlerimden ötürü pandemi günlerinin toplumsal, sosyal ve ekonomik açıdan mülteci aileler üzerindeki etkilerinin daha ağır seyrettiğini farkettim.

Yürüyüşlerim sırasında tanıştığım Suriyeli aile bunun en iyi örneklerinden biri. Eski Mardin'de iki odalı bir evde yaşıyorlar. Odalardan birini kullanmıyorlar. Çünkü yeterince eşyaları yok. Tüm yaşamları bir oda ve mutfak arasında geçiyor. Suriye’de eşine aşık olup evlenen, 38 yaşındaki baba sağ koluna eşi Zeynep’in adını ve suretini dövme olarak çizdirmiş. Suriye'deki savaş nedeniyle Halep’ten Türkiye’ye göç edince yer yer inşat işçisi olarak çalışmış olan baba Hennan Hamudi, en son bulaşıkçı olarak çalıştığı restorandan  korona salgın nedeni ile ayrılmak zorunda kalmış. Türkiye vatandaşı olamayınca, sigortalı çalışamayan Hennan yapılan yardımlardan yararlanamıyor. Türkçe bilmediğinden ve yeterli iletişim kuramadığından herhangi bir destek girişiminde de bulunamamış. Zeynep çalışmıyor. Çocukları ile ilgileniyor. En büyüğü 10 yaşında 4 çocukları var. Eğitimleri sekteye uğrayan her çocuk gibi, bu ailenin çocukları da okuldan uzak. Bana ve ailesine tercümanlık yapan 4.sınıf öğrencisi Merve ve kardeşinin, öğrencilerin okul derslerini takip ettikleri televizyon kanalından haberleri yok. Temel ihtiyaçlarını karşılayacak parayı bulmakta güçlük çeken ailenin maske alması, bağışıklık sistemini güçlü tutabilmek için iyi beslenme önerilerine ve sayılan diğer önlemlere dikkat edebilmesi maalesef mümkün değil.