Ozge Yüksel

Çağrışımlar içinde ince bir yer

İçim gecenin içinde çift kat, hafifçe kabuğu sıyırıyorum.

Farkına mı vardın, ya sonra?
Neye döneceksin?
Helezonine (sarmal) mi?
Sadece bekle.

Dış dünya, iç dünya ve iç dünyadan bir adım daha ötesini ifade eden izolasyon sürecimi daha iyi anlatacağı düşüncesinden yola çıkarak çalıştım.

Kendime ait alanı bilinçli olarak her zaman kurmuştum. Çevremde insanlar varken bile kendime kaçabileceğim, kendimde keşfedebileceğim bir yerler olduğunun ve hep olacağının farkında oldum. Fotoğraf bu alanı karantina dönemimde daha da genişletti. Duyarsızlık olarak değil ama mecazi olarak yaşadığımız süreçte içeriden dışarıya bakma gereksinimi hiç duymadım. Bu dönemde çektiğim fotoğraflarda dışarıya daha fazla yabancılaşma hissiyatında olduğumu gözlemliyorum. Daha önce bunu bencillik olarak algılayabiliyordum. Bu algımın çokta sağlıklı temellere dayanmadığının bilincine vardım.  İki ay boyunca sadece odamda geçirdiğim zamanlar neticesinde ister istemez bu da ürettiğim işlere yansıdı sanırım.